Leonard Pietraszak Płk. Krzysztof Dowgird 10 odcinków 1973 - 1974 7,6 Ryszard Pietruski Kacper Pilch, wachmistrz Dowgirda 10 odcinków 1973 - 1974 Edmund Fetting Margrabia Karol von Ansbach 10 odcinków 1973 - 1974 Piotr Fronczewski Narrator (głos) 10 odcinków 1973 - 1974 8,4 Anna Seniuk Magda Domaradzka 7 odcinków 1974 7,8 Janusz Zakrzeński Namiestnik Erick von Hollstein / Erick von Hollstein, namiestnik 7 odcinków 1973 - 1974 Elżbieta Starostecka Anna Ostrowska 6 odcinków 1974 7,3 Stanisław Niwiński Rotmistrz Zaremba 6 odcinków 1973 - 1974 Olga Bielska Agata Ostrowska 6 odcinków 1974 7,0 Maciej Rayzacher Kpt. Knothe 6 odcinków 1973 - 1974 Andrzej Chrzanowski Hans, rajtar / Rajtar Hans (niewymieniony w czołówce) 6 odcinków 1973 - 1974 6,0 Mariusz Dmochowski Jan Sobieski 5 odcinków 1974 Joanna Kostusiewicz Aktorka z trupy teatralnej 5 odcinków 1973 - 1974 Zygmunt Kęstowicz Niemirycz, mieszczanin z Lecka 5 odcinków 1973 - 1974 7,2 Bolesław Płotnicki Korzycki, mieszczanin z Lecka 5 odcinków 1973 - 1974 7,9 Jerzy Nowak Schulz, oberżysta 5 odcinków 1974 Mieczysław Stoor Wachmistrz Sitarz (niewymieniony w czołówce) 5 odcinków 1973 - 1974 Jerzy Przybylski Von Hoverbeck, rezydent elektora w Warszawie (niewymieniony w czołówce) 5 odcinków 1974 Karol Strasburger Paweł Odrowąż, syn chorążego / Paweł Odrowąż (niewymieniony w czołówce) 5 odcinków 1973 - 1974 Wacław Ulewicz Porzemski, mieszczanin z Lecka 5 odcinków 1973 - 1974 Tadeusz Białoszczyński Chor. Odrowąż 4 odcinki 1973 - 1974 8,0 Witold Dębicki Dragon Grzegorz / Grzegorz, dragon (niewymieniony w czołówce) 4 odcinki 1973 - 1974 7,3 Cezary Julski Błazowski 4 odcinki 1974 Emil Karewicz Hrabia Pac, magnat popierający elektora 4 odcinki 1974 7,9 Jerzy Matałowski Andrzej Tarłowski 4 odcinki 1974 6,0 Józef Nalberczak Trzosowski 4 odcinki 1974 7,4 Włodzimierz Press Mim Dionizy / Dionizy, mim (niewymieniony w czołówce) 4 odcinki 1973 - 1974 7,6 Ryszard Żuromski Kpt. Zbigniew Byszewski, dowódca straży marszałkowskiej 4 odcinki 1974 Aleksander Gąssowski Biskup 3 odcinki 1974 7,0 Artur Młodnicki Szef trupy teatralnej 3 odcinki 1974 Marian Glinka Człowiek margrabiego (niewymieniony w czołówce) 3 odcinki 1974 Bohdan Głuszczak Mim Antoni, członek trupy teatralnej 3 odcinki 1974 Saturnin Żórawski Von Rode, wysłannik elektora (sceny usunięte) 3 odcinki 1974 Andrzej Szalawski Dubbing Artura Młodnickiego / Dubbing aktora Artura Młodnickiego (głos) (niewymieniony w czołówce) 3 odcinki 1974 7,0 Maciej Borniński Odźwierny w rezydencji Hoverbecka (niewymieniony w czołówce) 2 odcinki 1974 Tadeusz Gwiazdowski Kalinowski, marszałek dworu Sobieskiego 2 odcinki 1974 Olgierd Jacewicz Wojewoda wileński 2 odcinki 1974 Czesław Jaroszyński Fritz, kowal 2 odcinki 1974 Andrzej Głoskowski Jan Stolpecki, mieszczanin z Lecka 2 odcinki 1973 - 1974 Tomasz Domaniewski Brat Tomasz 2 odcinki 1974 Leon Pietraszkiewicz Ostroróg 2 odcinki 1974 Józef Zbiróg Oficer rajtarów (niewymieniony w czołówce) 2 odcinki 1973 - 1974 Aleksander Sewruk Marszałek dworu królewskiego 2 odcinki 1974 6,0 Mieczysław Voit Opat 2 odcinki 1974 Jerzy Turek Błażej, żołnierz straży marszałkowskiej (niewymieniony w czołówce) 2 odcinki 1974 7,8 Józef Łodyński Oborski, mieszczanin z Lecka (niewymieniony w czołówce) 2 odcinki 1973 - 1974 7,0 Stefan Szmidt Błażej, żołnierz Odrowąża / Rajtar (niewymieniony w czołówce) 2 odcinki 1974 7,0 Andrzej Jurczak Janek Korba 1 odcinek 1974 Irena Kownas Młynarzowa 1 odcinek 1974 6,5 Hanna Molenda Hanuś, panna młoda 1 odcinek 1974 Andrzej Balcerzak 1 odcinek 1974 Brunon Bukowski Kleczkowski 1 odcinek 1974 Stefan Śródka Matwiej, przywódca Kurpiów 1 odcinek 1974 8,0 Marek Dąbrowski Piotr 1 odcinek 1973 Ryszard Marzecki Członek bandy Walerego 1 odcinek 1974 Mieczysław Kalenik Kos, mieszczanin z Lecka 1 odcinek 1973 Kazimierz Opaliński Sękosz, mieszczanin z Lecka 1 odcinek 1974 Marek Dowmunt 1 odcinek 1974 Krystian Tomczak Młynarz 1 odcinek 1974 Bogdan Niewinowski 1 odcinek 1973 Józef Pieracki Przeor klasztoru 1 odcinek 1974 Tadeusz Pluciński Walery, przywódca bandytów 1 odcinek 1974 7,3 Janusz Kilarski Brat Józef 1 odcinek 1974 Włodzimierz Skoczylas Karczmarz 1 odcinek 1974 8,0 Zbigniew Czeski Członek bandy Walerego 1 odcinek 1974 Bogusław Linda Halabardnik w Barbakanie (niewymieniony w czołówce) 1 odcinek 1973 8,0 Janusz Bukowski Chłop rzucający stołem w rajtarów (niewymieniony w czołówce) 1 odcinek 1974 7,3 Krystyna Janda Dziewczyna tańcząca na weselu (niewymieniony w czołówce) 1 odcinek 1974 7,5 Zbigniew Geiger Poseł siedmiogrodzki (niewymieniony w czołówce) 1 odcinek 1973 Czesław Piaskowski Mieszczanin z Lecka (niewymieniony w czołówce) 1 odcinek 1973 10 Zygmunt Zintel Szlachcic z Wąsowa (niewymieniony w czołówce) 1 odcinek 1974 Henryk Gołębiewski Maciek (niewymieniony w czołówce) 1 odcinek 1974 7,1 Jerzy Molga Kurp (niewymieniony w czołówce) 1 odcinek 1974 Józef Grzeszczak Bandyta / Rajtar (niewymieniony w czołówce) 1 odcinek 1973 Eugeniusz Wałaszek Klucznik w więzieniu (niewymieniony w czołówce) 1 odcinek 1973 Izabella Dziarska Karczmarka (niewymieniony w czołówce) 1 odcinek 1973 Witold Dederko Więzień pruski (niewymieniony w czołówce) 1 odcinek 1973 Eugeniusz Kujawski Rajtar (niewymieniony w czołówce) 1 odcinek 1973 Bogdan Łysakowski Dragon (niewymieniony w czołówce) 1 odcinek 1973 Czesław Magnowski Dragon / Rajtor / Zbir Walerego (niewymieniony w czołówce) 1 odcinek 1973 Wiktor Sadecki Mieszczanin z Lecka (niewymieniony w czołówce) 1 odcinek 1973 Józef Kalita Chłop (niewymieniony w czołówce) 1 odcinek 1973 Marian Wojtczak Józef (niewymieniony w czołówce) 1 odcinek 1973 Grażyna Długołęcka (niewymieniony w czołówce) 1 odcinek 1973 5,0 Irena Malkiewicz Dama dworu (niewymieniony w czołówce) 1 odcinek 1973 10 Michał Szwejlich Mieszczanin (niewymieniony w czołówce) 1 odcinek 1973 Zofia Kopacz-Uzelac (niewymieniony w czołówce) 1 odcinek 1973 6,0 Andrzej Antkowiak (niewymieniony w czołówce) 1 odcinek 1973 8,0

Podczas tego święta w Złotym Lesie zostanie otwarte „Muzeum Czarnych Chmur”, przypominające i dokumentujące ten wciąż popularny i kochany 10-odcinkowy serial awanturniczo-przygodowy z gatunku „płaszcza i szpady”, obfitujący w sceny walk, pościgów, ucieczek i pojedynków oraz wątki miłosne. Jego akcja, przypomnijmy, toczy się w drugiej połowie XVII wieku, opowiadając o dramatycznej walce o utrzymanie przy Rzeczypospolitej Prus Książęcych. Postać głównego bohatera pułkownika Krzysztofa Dowgirda (Leonard Pietraszak) nawiązuje do autentycznej postaci pułkownika Krystiana Kalkstein-Stolińskiego – tragicznego bohatera tamtych czasów. Partnerują mu Ryszard Pietruski jako jego wachmistrz i przyjaciel, kuty na cztery nogi sługa Kacper, Elżbieta Starostecka, jako ukochana Dowgirda - piękna starościanka Anna, która jest wychowanicą hetmana Sobieskiego (Mariusz Dmochowski) i Anna Seniuk, jako Magda – ukochana wachmistrza; nie dającym się zapomnieć czarnym charakterem jest Maciej Rayzacher, jako kapitan Knothe. Poza otwarciem muzeum organizatorzy – Pustelnia Złotego Lasu w Rytwianach ( planują: mszę plenerowa, połączoną z wypominkami za zmarłych, stworzenie w ogrodach klasztornych „Alei Czarnych Chmur”, w której każdy z obecnych twórców serialu posadzi swoje drzewko oraz prowadzony przez Annę Popek z TVP2 koncert Królewskiej Orkiestry Symfonicznej z Wilanowa z muzyką z polskich seriali oraz piosenek Anny German, a także kiermasz naturalnych produktów zdrowotnych i leczniczych. Wszystko to zaś dzięki pasji ks. Wiesława Kowalewskiego, dyrektora Relaksacyjno-kontemplacyjnego Centrum Terapeutycznego „SPeS” Pustelni Złotego Lasu. Wsparło go z entuzjazmem Biuro Handlu TVP, które pomogło w dotarciu do wszystkich twórców serialu i nadal szuka - i to aż na antypodach, z pomocą polskiego konsulatu i polskich franciszkanów z Sydney - Joanny Kostusiewicz, serialowej prześlicznej aktorki z trupy teatralnej. O wydarzeniu w Rytwianach i jubileuszu 40-lecia serialu „Czarne chmury” będzie mowa na antenie TVP Kielce, dzięki emitowanemu w całej TVP Regionalnej „Dziennikowi Regionów” i magazynowi „Wstęp wolny z Kulturą”. Natomiast TVP Seriale już od 5 listopada zaprosi widzów na emisję „Czarnych Chmur” w każdy wtorek o godz. a 10 listopada o godz. antena wyemituje reportaż „Pułkownik Dowgird powraca”, w którym to odtwórcy głównych ról tego kultowego serialu wspominać będą kulisy jego powstania. 40-lecie „Czarnych chmur” patronatem honorowym objęło Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego, a minister Bogdan Zdrojewski zapowiedział swój przyjazd do Rytwian. Materiał chroniony prawem autorskim - wszelkie prawa zastrzeżone. Dalsze rozpowszechnianie artykułu tylko za zgodą wydawcy.

Zdrajcy Polski, kolaboranci. Niezapomniani Igo Sym (1896-1941), właśc. Karol Antoni Juliusz Sym - polski aktor, syn Antoniego Syma (1862-1935) kw. 348/2/14, dyrektora Lasów Państwowych w Białowieży i Austriaczki Julii Seppi. Miał brata Ernesta (1893-1950), biochemika, profesora chemii i wykładowcę akademickiego i uczestnika Powstania Warszawskiego, który w czasie II wojny światowej konstruował materiały wybuchowe i toksyny bakteryjne dla AK. Zginął w wypadku samochodowym kw. 132/6/18 oraz Alfreda (1899–1973) - dyrygenta orkiestry w Wojsku Polskim, uczestnika kampanii wrześniowej, po której trafił do niewoli. Po wojnie osiadł w Austrii. Igo Sym debiutował w 1925 roku w filmie "Wampiry Warszawy". Potem były takie produkcje jak: Szpieg w masce, Żona i nie żona oraz Złota maska. Występował także w Austrii i Niemczech. Grał także w teatrach rewiowych i występował z recitalami. Jego kochanką była Marlena Dietrich, której podarował w prezencie swoją grającą piłę z dedykacją "Igo, Wiedeń 1927". W czasie obrony Warszawy we wrześniu 1939 roku pracował w Straży Obywatelskiej kopiąc rowy i wydobywając rannych spod gruzów. Po kapitulacji stolicy zaczął pracować dla władz okupacyjnych jako tłumacz w magistracie. W połowie 1940 roku Związek Walki Zbrojnej znalazł dowody na współpracę Syma z Abwehrą. Śledztwo prowadził Roman Niewiarowicz (1902-1972), reżyser Teatru Komedia, rotmistrz WP kw. 116-4-17,18. Głównym zadaniem konfidenta było prześwietlenie polskiego środowiska aktorskiego. Powierzono mu prowadzenie dawnego Teatru Polskiego oraz zarządaniem kinem "Helgoland", który był tylko dla Niemców. Werbował także polskich aktorów do antypolskiego filmu "Heimkehr" (Powrót do ojczyzny). Według różnych źródeł miał się przyczynić do aresztowania przez Gestapo Hanki Ordonówny oraz do uwolnienia brata Alfreda z obozu jenieckiego. 7 marca 1941 roku wykonano na Symie wyrok śmierci, który dwa dni wcześniej zatwierdził Wojskowy Sąd Specjalny ZWZ. Aktor został zastrzelony jako niebezpieczny agent niemiecki w swoim mieszkaniu przy ulicy Mazowieckiej 10. Wyrok wykonali żołnierze podzwiemia ZWZ - ppor. Bohdan Rogoliński, ps. „Szary”, ppor. Roman Rozmiłowski (1915-1944), ps. „Zawada i kpr. Wiktor Klimaszewski, ps. „Mały”. W odwecie władze niemieckie dokonały rozstrzelania 21 mężczyzn w Palmirach oraz dokonały serii aresztowań w środowisku aktorskim. Do niewoli trafili Elżbieta Barszczewska i Zbigniew Sawan oraz Leon Schiller i Stefan Jaracz, który zostali wysłani do Auschwitz. Rozesłano także listy gończe za Dobiesławem Damięckim i Ireną Górską. Igo Sym oficjalnie nie ma grobu. Według różnych plotek pochowany jest jednak w mogole ojca Antoniego na Starych Powązkach. Andrzej Szalawski, właśc. Andrzej Wojciech Pluciński, ps. „Florian” (1911-1986) - polski aktor znany z roli Juranda ze Spychowa w "Krzyżakach", czy Herman Buchholz w "Ziemii obiecanej". Zagrał także w takich producjach jak: "Człowiek z M-3", "Znachor", "07 zgłoś się" czy "Lalka". W czasie kampanii wrześniowej jako podporucznik walczył w obronie Lwowa. Po zajęciu miasta przez Armię Czerwoną nie zarejestrował się jako oficer i uniknął śmierci w Katyniu. Później osądzony o kolaborację z Niemcami. Wszystko przez pracę w niemieckiej kronice filmowej, gdzie pracował jako lektor. Odczytywał także komunikaty nadawane przez głośniki uliczne tzw. szczekaczki. Mało kto wiedział, że był on członkiem ZWZ i AK i dostarczał cenne informacje o planach propagandowych i agentach. Po wojnie nie przeszedł jednak pozytywnie weryfikacji ZASP. Komisja prowadzona przez reżysera Bohdana Korzeniowskiego (1905-1992) zakazała mu gry aktorskiej na okres trzech lat. Korzeniowski do końca był przekonany, że Szalawski był konfidentem. W czasie okupacji po jego donosie struktury AK skazały aktora na karę ścięcie głowy na łyso. Ostatecznie Szalawski ostrzygł się sam. By się utrzymać wyjechał na Ziemie Odzyskane gdzie pracował jako szofer. W 1948 roku aresztowany przez UB pod zarzutem „współpracy z hitlerowcami i działania na szkodę Narodu Polskiego”. Skazany na cztery lata więzienia i konfiskatę mienia. Bolesław Bierut nie skorzystał z prawa łaski. Uniewinniony z zarzutów dopiero w 1952 roku. Do filmu wrócił w 1956 roku rolą we "Wrakach". Mimo oczyszczenia z zarzutów i zatarciu skazania spotykał się niemal do końca życia z ostracyzmem w środowisku filmowym. Nigdy nie doczekał się rehabilitacji. Z żoną Izabellą Wilczyńską (1920-2012) wychowywał syna aktorki, Marcina Trońskiego znanego z serialu "Klan", syna dziennikarza Bronisława Trońskiego (1921-2012). Zmarł na wylew krwi do mózgu i został pochowany na Strarych Powązkach (kw. 256-1-20). Na jego grobie nie było krzyża. „Uważałam, że swój krzyż Andrzej nosił na barkach przez większą część życia – tłumaczyła jego żona. – Nie chciałam, żeby cień krzyża padał jeszcze na jego grób - dodała. Bratem Andrzeja Szalawskiego był aktor Michał Pluciński, który zagrał w Heimkehr. Michał Pluciński (1908-1978) - polski aktor, który w 1941 roku wystąpił w antypolskim, nazistowskim, propagandowym filmie Heimkehr, w którym wcielił się w rolę sierżanta policji. Za udział w tym filmie władze podziemne skazały Plucińskiego na karę infamii, a w 1948 aktor został skazany na 5 lat więzienia. Do gry wrócił w 1958 roku. Wystąpił w "Stawce większej niż życie", "Lalce" i "Nocach i dniach". Został pochowany na Cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera 281-1-21). W Heimkehr zagrali także: Józef Kondrat (1902-1974), stryj Marka Kondrata - Zrehabilitował się, działając w latach 1941-44 w organizacjach podziemnych i w partyzantce. Pochowany na Powązkach Wojskowych kwatera 23C-3-7, Bogusław Samborski, który zmarł prawdopodobnie w 1970 roku w Argentynie (w procesie zaocznym, został skazany na dożywocie) Józef Horwath - został zatrzelony przez Niemców w 1943 lub 1944 roku, Tadeusz Żelski (1895-1944) - zginął w Powstaniu Warszawskim, jego synem był aktor Jacek Brick (1930-2010), Juliusz Łuszczewski (1892-1971), skazany na trzy lata więzienia - pochowany na Cmentarzu Bródnowskim, Stefan Golczewski (1893-1969), Wanda Szczepańska (1895-1970) - Cm. Wolski i Anna Chodakowska (1920-1991) - skazana na infamię. Ludwik Kalkstein-Stoliński, pseudonimy Hanka, Granica (1920-1994) - polski literat, żołnierz ZWZ, agent Gestapo. Za działania w czasie okupacji odznaczony Krzyżem Walecznych za kradzież niemieckiego planu sytuacyjnego lądowisk w okupowanej Europie oraz receptury nowego stopu aluminium. Aresztowany w kwietniu 1942 roku zgodził się na współpracę po wielogodzinnych torturach i zatrzymaniu jego rodziców. Od października 1942 agent Gestapo działający pod nazwiskami Paul Heuchel i Konrad Stark. AK dostało informację o jego śmierci. Do siatki wywiadowczej wciągnął swojego szwagra, dziennikarza Eugeniusza Świerczewskiego ps. Gens (1894-1944), męża swojej siostry i swoją przyszłą żonę Blankę Kaczorowską (1922-2004) ps. Sroka. Jego grupa przyczyniła się do aresztowania 30 czerwca 1943 gen. Stefana Roweckiego. Bilans działalności Kalksteina w okresie 1942–1943 to ponad 500 aresztowanych dowódców i współpracowników wywiadu Armii Krajowej. Świerczewski został skazany przez AK na karę śmierć. Wyrok 20 czerwca 1944 wykonała grupa Stefana Rysia (1906-1975). Jego żona Nina Świerczewska (1907-1944) była aktorką. W czasie wojny więziona na Pawiaku, zmarła w tym samym roku co mąż w czasie porodu córki. Została pochowana na Starych Powązkach (kw. 303/7/28-29). Spoczywa tu także matka Ludwika z Kucińskich 1883-1972. Ludwik Kalkstein i jego żona Blanka Kaczorowska także zostali skazani na karę śmierci. Wyroku nie wykonano z uwagi na ciążę Kaczorowskiej. Ta ukrywała się na terenie III Rzeszy, gdzie rozwiodła się z mężem. Po wojnie wróciła do Polski i w 1952 roku została aresztowana przez UB. Skazano ją na dożywocie. Wyrok zmieniono jednak na 10 lat i wypuszczono ją po 5 latach w 1958 roku. Po wyjściu na wolność stała się tajnym agentem Służby Bezpieczeństwa o ps. Katarzyna. W 1971 roku wyemigrowała do francji. Zmarła w Bry-sur-Marne. Ludwik Kalkstein ukrył się natomiast w dzielnicy niemieckiej i wstąpił do SS. W czasie powstania warszawskiego jednak nie walczył. Po wojnie zmieniał nazwisko na Święcki, Świerk i Świerkiewicz. Pracował jako kierownik szkoły podstawowej w Chorzewie, czy szefem spółdzielni rybackie w Niechorzu. Był także dziennikarzem "Kuriera Szczecińskiego". Po nieudanym przekroczeniu granicy zgodził się współpracować z SB pod ps. Granica. Nie odkryto wówczas jego prawdziwej tożsamości. Należał do Związku Literatów Polskich. W 1953 roku aresztowany przez funkcjonariuszy Ministerstwa Bezpieczeństwa Publicznego i skazany na dożywocie. Po odwilży w 1956 roku wyrok zamieniono na 12 lat więzienia. Na wolność wyszedł w 1965 roku W 1966 zmienił nazwisko na Ludwik Kalkstein-Stoliński, a w 1968 na Ludwik Stoliński. Związał się z właścicielką sklepu, z którą zamieszkał w Zielonej Górze. W 1973 roku w Piasecznie prowadził kurzą fermę z partnerką Teresą Ciesielską. Po odnalezieniu przez dawnego kolegę z konspiracji uciekł do miejscowości Utrata pod Jarocinem, gdzie miał wielką fermę świń. W 1979 roku ponownie zmienił personalia, przyjmując nazwisko żony na Ciesielski. Po polejnym zdenuncjowaniu uciekł do Francji, gdzie mieszkał jego syn ze związku z Blanką Kaczorowską. Potem udał się do Monachium, gdzie zamieszkał jako Edward Ciesielski (personalia byłego męża Teresy Ciesielskiej, uciekiniera z obozu Auschwitz, razem z Witoldem Pileckim). Pracował w bibliotece Polskiej Misji Katolickiej. Zmarł 26 października 1994 w Monachium i został pochowany na Cmentarzu Leśnym. Grób już nie istnieje. Został zlikwidowany w 2005 roku z powodu braku opłat. Na Starych Powązkach znajduje się natomiast grób jego pradziadków Teodora i Teodozji. Od lat krążą plotki, że Ludwik Kalkstein jest współautorem serialu "Czarne chmury" (1973), wzorowanym na życiu jego przodka. Krystian Kalkstein-Stoliński (1630-1672) był pierwowzorem postaci pułkownika Krzysztofa Dowgirda (w tej roli Leonard Pietraszak), głównego bohatera serialu Czarne chmury (1973). Został on porwany i ścięty za obrazę elektora Fryderyka Wilhelma (1620-1688), księcia pruskiego z dynastii Hohenzollerów. Józef Staszauer ps. Aston (1908-1943), oficer Oddziału V KG AK, który współpracował z Niemcami i był groźnym konfidentem Gestapo. Zginął 8 października 1943 razem z żoną i szwagrem zastrzelony w kawiarni "Bar za kotarą" . Podczas akcji referatu 993/W o kryptonim „Wapiennik” zginęło także siedmiu Niemców i konfidentów oraz cztery przypadkowe osoby. Jedną z takich ofiar była aktorka Maria Malanowicz-Niedzielska (1899-1943) , która w czasie wojny działała w AK i pracowała jako kelnerka "Barze za kotarą". Była żoną inż. rolnika Tadeusza Niedzielskiego, posła na Sejm w latach 1922-1927 i prezesa Związku Teatrów Ludowych i aktora Leszka Stępowskiego (ślub 5 VI 1936 w Wilnie). Pochowana na Cmentarzu Ewangelickim w Warszawie. Jej siostrzeńcem jest aktor Zygmunt Malanowicz.

-Ruszaj! - tym wezwaniem Leonard Pietraszak w roli pułkownika Dowgirda, kończy wspaniałą serię dziesięciu odcinków kultowego serialu „Czarne chmury".My również wyruszyliśmy – tym razem w kierunku Rytwian – Marysia Janicka, Kinga Cieszkowska, Wojtek Kałuża z klasy II D wraz z „prof." Wojciechem Szymańskim znaleźli się wśród gości benefisu „Czarnych chmur". Tłumy ludzi odwiedziły w miniony weekend Pustelnię Złotego Lasu w świętokrzyskim. A to właśnie za sprawą zorganizowanego przez ks. Wiesława Kowalewskiego uroczystego benefisu serialu „Czarne Chmury". Polski Fanfan, pierwszy polski serial (i jak na razie najlepszy – przyp. autora) spod znaku „płaszcza i szpady" – pisano w prasie lat 70. Powstał w 1973 roku, a jego reżyserem był Andrzej Konic. Akcja serialu toczy się w drugiej połowie XVII wieku, a osią fabuły są dramatyczne epizody z walk o utrzymanie przy Rzeczypospolitej Prus Książęcych. Na tym tle poznajemy niezwykłe przygody pułkownika Dowgirda i jego wiernego wachmistrza i przyjaciela plenerach serialu możemy dostrzec nasze świętokrzyskie strony, a dokładniej Klasztor Pokamedulski w Rytwianach i okolice Złotego Lasu- zostały tam nakręcone dwa południu 28 września nastąpiło uroczyste otwarcie Muzeum Serialu „Czarne Chmury". Inauguracji towarzyszyło wiele sław, które uczestniczyły we wszystkich uroczystościach. Swoją obecnością zaszczycili Leonard Pietraszak, Elżbieta Starostecka, Jerzy Matałowski, Czesław Jaroszyński, Andrzej Chrzanowski, Jerzy Domaradzki, Stefan Szmidt, Maciej Rayzacher. Po otwarciu muzeum goście udali się do przyklasztornego ogrodu, gdzie każdy z nich zasadziła drzewo nazwane jego imieniem. Tak powstała aleja "Czarnych chmur". W niedzielę, po plenerowej mszy świętej, odbył się uroczysty jubileuszowy koncert, który poprowadziła Anna Popek. Widzowie mogli zobaczyć rekonstrukcje serialowych scen z akompaniamentem Królewskiej Orkiestry Symfonicznej z Wilanowa. Autorzy i twórcy dzielili się swoimi wspomnieniami dotyczącymi kręcenia serialu. Całą imprezę uświetniła laudacja wygłoszona przez Andrzeja Seweryna. Na koniec każdy miał okazję do krótkiej rozmowy czy też pamiątkowego zdjęcia z aktorami. Miejmy nadzieję, że Dowgird i jego kompania jeszcze nieraz powróci w nasze strony...Na benefisie nie mogło zabraknąć także i nas – uczniów Staszica. Marysia, Kinga i Wojtek z klasy II D wraz z „prof." Wojciechem Szymańskim całą niedzielę zawiązywali nowe i ... odświeżali „stare" znajomości ze „śmietanką" polskich aktorów. Żywe zainteresowanie naszą grupą wykazał pan Maciej Rayzacher (serialowy kapitan Knothe), który bardzo chętnie zawitałby do Ostrowca i spotkał się z uczniami „filmowej klasy" Staszica. Przemiły i zawsze uśmiechnięty Leonard Pietraszak (pułkownik Dowgird) pamiętał przesympatyczne Marysię i Kingę ze spotkań w ramach obchodów Roku Jana Rybkowskiego i dlatego żywo dopytywał się o bieżącą działalność Klubu Filmowego. Tego dnia spotkaliśmy jeszcze wielu wybitnych twórców polskiego kina. Można by rzec, parafrazując słowa wieszcza: „I my tam byliśmy, miód i (...) piliśmy, a kogo spotkaliśmy, na zdjęciach prezentujemy".Maria Janicka, Kinga Cieszkowska Polecane ofertyMateriały promocyjne partnera

Polski Fanfan, pierwszy polski serial spod znaku "płaszcza i szpady" - pisano o "Czarnych chmurach" w prasie z lat 70. Osią fabuły stały się dramatyczne epizody z walk o utrzymanie przy Polsce Prus Książęcych. Pozostawały one w lennej zależności od Rzeczypospolitej od 1525 r., kiedy Albrecht Hohenzollern sekularyzował państwo zakonne i złożył w Krakowie hołd królowi polskiemu. W XVII wieku na mocy traktatów welawsko-bydgoskich ziemie te przypadły elektorowi brandenburskiemu. Polska była wówczas krajem wolności szlacheckich, w Prusach szlachcie wiodło się znacznie gorzej. Na czele opozycji przeciwko elektorowi Fryderykowi Wilhelmowi stanął pułkownik Krystian Ludwik Kalkstein-Stoliński. W 1670 r. musiał uciekać z Prus do Polski. Podstępnie zwabiony do rezydencji ambasadora Brandta w Warszawie, na rozkaz elektora został porwany, mimo protestów polskiej szlachty i osobistego stawiennictwa króla Michała Korybuta Wiśniowieckiego - skazany na karę śmierci i stracony w Kłajpedzie w 1672 r. Burzliwe dzieje Kalksteina-Stolińskiego stały się osnową scenariusza serialu telewizyjnego. Oczywiście, jak wielokrotnie podkreślał reżyser Andrzej Konic, w "Czarnych chmurach" nie można doszukiwać się zbyt dosłownych analogii do głośnej w Rzeczypospolitej "sprawy Kalksteina" ani bohaterowi serialu, pułkownikowi Krzysztofowi Dowgirdowi, przypisywać cech historycznego pierwowzoru. Jest to przede wszystkim film akcji, awanturniczo-przygodowy, a więc na pierwszy plan wysuwają się ucieczki, pogonie, pojedynki, intrygi i oczywiście miłość. Całość skonstruowana na zasadzie powieści-rzeki, składa się z dziesięciu godzinnych odcinków. Realizacja trwała przeszło rok, poza łódzkim atelier zdjęcia kręcono w pięknych wnętrzach w Baranowie, w Pałacu Biskupim w Kielcach i w Rytwianach pod Kielcami, w Łączynku, Krakowie, a malownicze plenery - pod Augustowem. W rolach głównych upamiętnili się Leonard Pietraszak jako pułkownik Dowgird i Ryszard Pietruski jako jego wachmistrz i przyjaciel, kuty na cztery nogi sługa Kacper. Sercami nieustraszonych zabijaków zawładnęły piękna starościanka Anna (Elżbieta Starostecka), wychowanica hetmana Sobieskiego (Mariusz Dmochowski) oraz szlachcianka Magda (Anna Seniuk). Razem 10 jednogodzinnych odcinków, trzymających w napięciu do ostatniej minuty serialu.... Pierwszy polski serial spod znaku płaszcza i szpady. Osią fabuły stały się dramatyczne epizody z walk o utrzymanie przy Polsce Prus Książęcych. Całość skonstruowana na zasadzie powieści-rzeki, składa się z dziesięciu godzinnych odcinków. W głównych rolach upamiętnili się Leonard Pietraszak jako pułkownik Dowgird i Ryszard Pietruski jako wachmistrz i przyjaciel, kuty na cztery nogi sługa Kacper. Sercami nieustraszonych zabijaków zawładnęły piękna starościanka Anna (Elżbieta Starostecka), wychowanka hetmana Sobieskiego (Mariusz Dmochowski), oraz szlachcianka Magda (Anna Seniuk). opis dystrybutora dvd

{"id":"4775","linkUrl":"/serial/Czarne+chmury-1973-4775","alt":"Czarne chmury","imgUrl":" Krzysztof Dowgird, pruski oficer i polski szlachcic, wypowiada służbę w wojsku elektorskim. Razem z wiernym kompanem, wachmistrzem Kacprem Pilchem, wyrusza na ziemie Rzeczpospolitej. Więcej Mniej {}10 {"bestSeasons":{"ajax":"/iri/ajax/bestSeasons/4775","link":"/serial/Czarne+chmury-1973-4775/seasons/ranking"},"bestEpisodes":{"ajax":"/iri/ajax/bestEpisodes/4775","link":"/serial/Czarne+chmury-1973-4775/episode/ranking"},"newestEpisodes":{"link":"/serial/Czarne+chmury-1973-4775/season/--seasonNumber--"}} {"tv":"/serial/Czarne+chmury-1973-4775/tv","cinema":"/serial/Czarne+chmury-1973-4775/showtimes/_cityName_"} {"linkA":"#unkown-link--stayAtHomePage--?ref=promo_stayAtHomeA","linkB":"#unkown-link--stayAtHomePage--?ref=promo_stayAtHomeB"} Polski Fanfan, pierwszy polski serial spod znaku "płaszcza i szpady" - pisano o "Czarnych chmurach" w prasie z lat 70. Osią fabuły stały się dramatyczne epizody z walk o utrzymanie przy Polsce Prus Książęcych. Pozostawały one w lennej zależności od Rzeczypospolitej od 1525 r., kiedy Albrecht Hohenzollern sekularyzował państwo zakonne iPolski Fanfan, pierwszy polski serial spod znaku "płaszcza i szpady" - pisano o "Czarnych chmurach" w prasie z lat 70. Osią fabuły stały się dramatyczne epizody z walk o utrzymanie przy Polsce Prus Książęcych. Pozostawały one w lennej zależności od Rzeczypospolitej od 1525 r., kiedy Albrecht Hohenzollern sekularyzował państwo zakonne i złożył w Krakowie hołd królowi polskiemu. W XVII wieku na mocy traktatów welawsko-bydgoskich ziemie te przypadły elektorowi brandenburskiemu. Polska była wówczas krajem wolności szlacheckich, w Prusach szlachcie wiodło się znacznie gorzej. Na czele opozycji przeciwko elektorowi Fryderykowi Wilhelmowi stanął pułkownik Krystian Ludwik Kalkstein-Stoliński. W 1670 r. musiał uciekać z Prus do Polski. Podstępnie zwabiony do rezydencji ambasadora Brandta w Warszawie, na rozkaz elektora został porwany, mimo protestów polskiej szlachty i osobistego stawiennictwa króla Michała Korybuta Wiśniowieckiego - skazany na karę śmierci i stracony w Kłajpedzie w 1672 r. Burzliwe dzieje Kalksteina-Stolińskiego stały się osnową scenariusza serialu telewizyjnego. Oczywiście, jak wielokrotnie podkreślał reżyser Andrzej Konic, w "Czarnych chmurach" nie można doszukiwać się zbyt dosłownych analogii do głośnej w Rzeczypospolitej "sprawy Kalksteina" ani bohaterowi serialu, pułkownikowi Krzysztofowi Dowgirdowi, przypisywać cech historycznego pierwowzoru. Jest to przede wszystkim film akcji, awanturniczo-przygodowy, a więc na pierwszy plan wysuwają się ucieczki, pogonie, pojedynki, intrygi i oczywiście miłość. Całość skonstruowana na zasadzie powieści-rzeki, składa się z dziesięciu godzinnych odcinków. Realizacja trwała przeszło rok, poza łódzkim atelier zdjęcia kręcono w pięknych wnętrzach w Baranowie, w Pałacu Biskupim w Kielcach i w Rytwianach pod Kielcami, w Łączynku, Krakowie, a malownicze plenery - pod Augustowem. W rolach głównych upamiętnili się Leonard Pietraszak jako pułkownik Dowgird i Ryszard Pietruski jako jego wachmistrz i przyjaciel, kuty na cztery nogi sługa Kacper. Sercami nieustraszonych zabijaków zawładnęły piękna starościanka Anna (Elżbieta Starostecka), wychowanica hetmana Sobieskiego (Mariusz Dmochowski) oraz szlachcianka Magda (Anna Seniuk). Razem 10 jednogodzinnych odcinków, trzymających w napięciu do ostatniej minuty serialu.... W scenie wjazdu dragonów do klasztoru widać na piasku ślady opon, prawdopodobnie pozostawione przez pojazd, na którym ustawiono rzeczywistości odcinki serialu nie posiadają żadnych tytułów, nadała je Telewizja Polska. Rzecz dzieje się w latach 70. Grupa artystów kabaretowych, stojąc na scenie, wystukuje rytm kopyt końskich równocześnie nucąc motyw przewodni z serialu TV. Na widowni chichoty. Nagle ze sceny pada okrzyk "Kacper – konie!" i widzowie wybuchają śmiechem, bo nawet ci mniej bystrzy zrozumieli, że obiektem drwin jest serial "Czarne chmury". Bo prawdę ... więcejzdaniem społeczności pomocna w: 28% Wpisujcie tu wasze ulubione teksty z serialu!! To może ja zacznę "Ożenię się z Tobą!"-słowa wypowiedziane do Magdy przez Kacpra Moją ulubiona postacią bezapelacyjnie jest margrabia. Tak, tak margrabia Karol von Ansbach, Niemiec i "czarny charakter". Uwielbiam jego dworność, opanowanie, elegancję, inteligencję, spryt, głos, przenikliwość, subtelnosć, dumę i oczywiście wahadełko ;). Uważam, iż to naprawdę ciekawa postać i urodzony ... więcej Nie ma już takich seriali jak ten, mogliby odnowić i wydać w jakości HD. Szanowni forumowicze! Ile mamy seriali przygodowo kostiumowych lub historycznych sięgających do Polski szlacheckiej? Można policzyć na palcach i to może jednej ręki...Czarne chmury to wartki, trzymający w napięciu film, a zakończenie każdego odcinka było bardzo nowatorskie. Jak zwykle świetne ... więcej I znowu muszę założyć taki temat. Kolejny przykład bałaganu w obsadzie. Spis ten ani nie jest alfabetyczny, ani według ważności roli. Bajzel jeden i nic więcej. Owszem na samym początku jest Pietraszak jako główna rola, ale na tym koniec. No jeszcze Pietruski na czwartym miejscu może być, chociaż ... więcej

Program TV Stacje Magazyn serial przygodowy Polska 1973, 55 min Wyprodukowany w latach 70. i składający się z dziesięciu odcinków serial "Czarne chmury" jest pierwszą polską produkcją z gatunku "płaszcza i szpady". Akcja serialu toczy się w drugiej połowie XVIII wieku. Ukazuje dramatyczną walkę o utrzymanie Prus Książęcych przy Polsce. Grany przez Leonarda Pietraszaka pułkownik Krzysztof Dowgird, główny bohater serialu "Czarne chmury", jest polskim szlachcicem, który wypowiada służbę elektorowi brandenburskiemu. Odtąd razem z oddziałem wiernych towarzyszy, między innymi kutego na cztery nogi sługi wachmistrza Kacpra Pilcha (Ryszard Pietruski), musi ukrywać się przed poszukującymi go rajtarami dowodzonymi przez kapitana Knothego (Maciej Rayzacher). Ciągle zmieniając miejsce pobytu, wielokrotnie miesza im szyki, pomagając między innymi miejscowej ludności. Między rajtarami a odziałem Dowgirda ciągle dochodzi przy tym do potyczek. Ważnym motywem produkcji "Czarne chmury" są wątki miłosne. Pułkownik Dowgird jest zakochany z wzajemnością w pięknej starościance Annie (Elżbieta Starostecka), podopiecznej hetmana Sobieskiego (Mariusz Dmochowski). Serce wiernego sługi i przyjaciela zbuntowanego żołnierza, Kacpra, skradła zaś energiczna szlachcianka Magda (Anna Seniuk). Obie kobiety wielokrotnie pomagają przeżywającym mnóstwo perypetii ukochanym. "Czarne chmury" to serial pomyślany przede wszystkim jako produkcja przygodowo-awanturnicza, dlatego podczas oglądania zwracają uwagę przede wszystkim liczne sceny walk, pogoni, ucieczek czy pojedynków szermierczych. Zdjęcia kręcono w pięknych plenerach pod Augustowem oraz między innymi we wnętrzach pałacu w Baranowie czy Pałacu Biskupim w Kielcach. Andrzej Konic Leonard Pietraszak (pułkownik Krzysztof Dowgird), Tadeusz Pluciński (Walery, przywódca bandytów), Ryszard Pietruski (Kacper Pilch, wachmistrz Dowgirda), Mariusz Dmochowski (Sobieski Jan), Janusz Zakrzeński, Elżbieta Starostecka (Anna Ostrowska), Maciej Rayzacher, Stanisław Niwiński, Edmund Fetting, Anna Seniuk (Magda Domaradzka) Brak powtórek w najbliższym czasie Co myślisz o tym artykule? Skomentuj! Komentujcie na Facebooku i Twitterze. Wasze zdanie jest dla nas bardzo ważne, dlatego czekamy również na Wasze listy. Już wiele razy nas zainspirowały. Najciekawsze zamieścimy w serwisie. Znajdziecie je tutaj.

Opis serialu Polski Fanfan, pierwszy polski serial spod znaku "płaszcza i szpady" - pisano o "Czarnych chmurach" w prasie z lat 70. Osią fabuły stały się dramatyczne epizody z walk o utrzymanie przy Polsce Prus Książęcych. Pozostawały one w lennej zależności od Rzeczypospolitej od 1525 r., kiedy Albrecht Hohenzollern sekularyzował państwo zakonne i złożył w Krakowie hołd królowi polskiemu. W XVII wieku na mocy traktatów welawsko-bydgoskich ziemie te przypadły elektorowi brandenburskiemu. Polska była wówczas krajem wolności szlacheckich, w Prusach szlachcie wiodło się znacznie gorzej. Na czele opozycji przeciwko elektorowi Fryderykowi Wilhelmowi stanął pułkownik Krystian Ludwik Kalkstein-Stoliński. W 1670 r. musiał uciekać z Prus do Polski. Podstępnie zwabiony do rezydencji ambasadora Brandta w Warszawie, na rozkaz elektora został porwany, mimo protestów polskiej szlachty i osobistego stawiennictwa króla Michała Korybuta Wiśniowieckiego - skazany na karę śmierci i stracony w Kłajpedzie w 1672 r. Burzliwe dzieje Kalksteina-Stolińskiego stały się osnową scenariusza serialu telewizyjnego. Oczywiście, jak wielokrotnie podkreślał reżyser Andrzej Konic, w "Czarnych chmurach" nie można doszukiwać się zbyt dosłownych analogii do głośnej w Rzeczypospolitej "sprawy Kalksteina" ani bohaterowi serialu, pułkownikowi Krzysztofowi Dowgirdowi, przypisywać cech historycznego pierwowzoru. Jest to przede wszystkim film akcji, awanturniczo-przygodowy, a więc na pierwszy plan wysuwają się ucieczki, pogonie, pojedynki, intrygi i oczywiście miłość. Całość skonstruowana na zasadzie powieści-rzeki, składa się z dziesięciu godzinnych odcinków. Realizacja trwała przeszło rok, poza łódzkim atelier zdjęcia kręcono w pięknych wnętrzach w Baranowie, w Pałacu Biskupim w Kielcach i w Rytwianach pod Kielcami, w Łączynku, Krakowie, a malownicze plenery - pod Augustowem. W rolach głównych upamiętnili się Leonard Pietraszak jako pułkownik Dowgird i Ryszard Pietruski jako jego wachmistrz i przyjaciel, kuty na cztery nogi sługa Kacper. Sercami nieustraszonych zabijaków zawładnęły piękna starościanka Anna (Elżbieta Starostecka), wychowanica hetmana Sobieskiego (Mariusz Dmochowski) oraz szlachcianka Magda (Anna Seniuk). Razem 10 jednogodzinnych odcinków, trzymających w napięciu do ostatniej minuty serialu.... Sezon 1 Następne sezony już wkrótce

Szczegóły: Kategoria: Muzea Utworzono: 13 wrzesień 2019 Galeria Kamedulska utworzona w dawnym Domu Braci Konwersów. Możemy w niej zobaczyć cenne pamiątki znalezione na terenie klasztoru i w jego pobliżu. W zrekonstruowanej celi mnicha odtworzono jej wyposażenie. W galerii znajduje się biblioteka oraz archiwum klasztorne. W odnowionym refektarzu można oglądać ekspozycje czasowe jak również stare obrazy oraz te współczesne wykonane przez... Czytaj więcej... Szczegóły: Kategoria: Muzea Utworzono: 13 wrzesień 2019 Muzeum Serialu "Czarne Chmury" mieści się na pietrze kościoła Wniebowzięcia NMP, który jest częścią dawnego klasztoru kamedułów, w którym dziś istnieje kompleks hotelowo-rekolekcyjny Pustelnia Złotego Lasu. Muzeum znajduje się w pomieszczeniu, w którym nagrywano sceny do czwartego odcinka serialu. Można tam obejrzeć pamiątki pozostałe po filmie, zdjęcia, rekwizyty i pamiątki pozostałe po benefisie serialu. Czytaj więcej... Szczegóły: Kategoria: Muzea Utworzono: 07 marzec 2019 Muzeum Zabawek i Zabawy powstała w 1979 roku jako Muzeum Zabawkarstwa w ramach Krajowego Związku Spółdzielni Zabawkarskich, dla którego stanowiło zaplecze badawczo rozwojowe. Pierwszą siedzibą muzeum był budynek Muzeum Narodowego na Runku. Później mieściło się w spichlerzu przy ulicy Zamkowej. W latach 1985-88 muzeum nie posiadało własnej siedziby, a w roku 1988 zagościło w budynku Spółdzielni Pracy przy ulicy Kościuszki. Czytaj więcej... Szczegóły: Kategoria: Muzea Utworzono: 24 kwiecień 2018 Muzeum Misyjne zostało otwarte w 1977 roku z myślą o pielgrzymach zainteresowanych historią klasztoru i działalnością zakonu Misjonarzy Oblatów. Muzeum składa się z trzech sal, z których pierwsza została poświęcona historii Łysej Góry i klasztoru Benedyktynów. Drugą salę poświęcono tragicznemu okresowi w historii klasztoru, tj od kasaty klasztoru do końca II wojny światowej. W tym czasie klasztor pełnił więzienia oraz obozu jenieckiego dla żołnierzy sowieckich. Wreszcie sala trzecia, w której znajduje się ekspozycja poświęcona działalności misyjnej Oblatów. Czytaj więcej... Szczegóły: Kategoria: Muzea Utworzono: 11 kwiecień 2018 Muzeum Przyrodnicze Świętokrzyskiego Parku Narodowego na Świętym Krzyżu jest jednostką edukacyjną ŚPN założoną w 1954 roku. Pierwotnie zajmowało budynek dawnego hospicjum klasztornego, a w 1972 roku zostało przeniesione do odbudowanego zachodniego skrzydła budynku klasztornego. Wystawa pokazuje historię Łysogór i okolic od czasów pierwotnych, zanim człowiek zaczął wpływać na środowisko, dochodząc do czasów obecnych, z krajobrazem mocno zmienionym przez człowieka. Na wystawie przedstawiono wpływ działalności człowieka na krajobraz na przykładzie rozwoju hutnictwa, osadnictwa i gospodarki leśnej. Czytaj więcej... Warto zobaczyć Logowanie © 2011 - 2021 Wszystkie materiały zamieszczone na stronie stanowią wyłączną własność Wortalu lub osób współpracujących. Zabrania się kopiowania, w jakiejkolwiek formie, treści i zdjęć zamieszczonych na stronie bez pisemnej zgody Wortalu.

Oto lista 10 najlepszych polskich seriali historycznych, uwzględniając oceny użytkowników serwisu Filmweb. "Czas honoru" (2008-2014) „Czas honoru” to historia żołnierzy Polskich Sił Zbrojnych, potocznie nazywanych „Cichociemnymi”, którzy podczas II wojny światowej prowadzili partyzancką walkę z niemieckim okupantem. Serial śledzi losy młodych dywersantów, którzy w 1941 roku przybywają do Warszawy, gdzie rozpoczynają konspiracyjną walkę o niepodległość, najpierw z hitlerowcami, następnie z sowietami, a na wreszcie z polskimi komunistami. Ostatni sezon „Czas honoru – Powstanie” portretuje losy bohaterów w czasie Powstania Warszawskiego. "Przygody Pana Michała" (1969) Serialowa wersja słynnej powieści Henryka Sienkiewicza „Pan Wołodyjowski”, zatytułowana „Przygody pana Michała”, jest pełną barwnych perypetii opowieścią o życiu odważnego pułkownika polskiej jazdy, toczącą się na tle wydarzeń historycznych drugiej połowy XVII wieku. W wyreżyserowanej przez Pawła Komorowskiego produkcji znalazło się miejsce zarówno na sceny batalistyczne, jak i na wzruszające historie miłosne czy pełne humoru wątki. W roli głównej niezapomniany Tadeusz Łomnicki. "Królowa Bona" (1980-1981) „Królowa Bona” to polski serial historyczny w reżyserii Janusza Majewskiego, którego fabuła koncentruje się na postaci pochodzącej z Włoch Bony Sforzy d'Aragony. Królowa, w którą wcieliła się Aleksandra Śląska, została zaprezentowana zgodnie z prawdą jako kobieta dumna, władcza i z uporem dążąca do realizacji swoich celów. Czas pokazał, że to jej się nie udało. Produkcja ukazuje Rzeczpospolitą w dobie rozkwitu, która przypadła na pierwszą połowę XVI stulecia. W tym okresie królestwo polskie było potęgo zarówno gospodarczą, jak i militarną. Akcja rozpoczyna się w 1518 r., kiedy na dwór króla Zygmunta Starego (Zdzisław Kozień) przybywa jego przyszła żona, należąca do możnego rodu książąt Mediolanu. Na przestrzeni dwunastu odcinków serialu "Królowa Bona" główna bohaterka daje się poznać jako wytrawny polityk, osoba obyta w świecie dworskich intryg i rywalizacji o wpływy. Z jej zdaniem bardzo szybko zaczyna się liczyć monarcha. Z kolei wśród możnych królowa zyskuje zarówno grono popleczników, jak i rzesze wrogów. "Królowa Bona" zgromadziła na planie wielu znakomitych aktorów. Oprócz wspomnianej Aleksandry Śląskiej wystąpili Anna Dymna, Jerzy Zelnik, Zdzisław Wardejn i Leonard Pietraszak. Zdjęcia nakręcono na Wawelu, w Malborku oraz Lidzbarku Warmińskim. "Polskie drogi" (1976-1977) „Polskie drogi” to jeden z najpopularniejszych rodzimych seriali lat 70. i 80. XX w. Akcja produkcji toczy się podczas drugiej wojny światowej. Rozpoczyna się w czasie kampanii wrześniowej, by następnie opowiadać o życiu codziennym Polaków pod okupacją hitlerowską. Głównymi bohaterami serialu „Polskie drogi” są porucznik Władysław Niwiński (Karol Strasburger) oraz jego podkomendny, a następnie przyjaciel kapral Leon Kuraś (Kazimierz Kaczor). Ważnym wydarzeniem, do którego często wraca fabuła „Polskich dróg”, jest śmierć we wrześniu 1939 roku kapitana Tadeusza Miszczyka, którego tożsamość przyjął Niwiński. Wiążą się z tym problemy, ponieważ Niemcy szukają ładunku przewożonego na początku wojny przez Miszczyka. Poza losami Niwińskiego i Kurasia twórcy „Polskich dróg” przedstawiają także perypetie innych licznych postaci, tworzących przekrój społeczeństwa i postaw Polaków podczas okupacji. Serial „Polskie drogi” był wielokrotnie nagradzany. W 1978 roku Janusz Morgenstern oraz Kazimierz Kaczor otrzymali Złote Ekrany. Warto zwrócić także uwagę na przepiękny temat muzyczny z serialu „Polskie drogi”, którego autorem jest Andrzej Kurylewicz. "Czterej pancerni i pies" (1966-1970) Choć w maju 2016 roku minęło dokładnie 50 lat od emisji pierwszego odcinka, „Czterej pancerni i pies” wciąż pozostają we wdzięcznej pamięci wielu telewidzów. Serial emitowano od 1966 do 1970 roku, a przez kolejne 25 lat powtórki gromadziły przed telewizorami rzesze fanów. Wszyscy oni śledzili losy załogi czołgu Rudy i psa Szarika podczas II wojny światowej. "Czterej pancerni i pies" byli też źródłem nieskończonej inspiracji dla dziesiątek podwórkowych zabaw. Serial był ekranizacją książki Janusza Parzymskiego. Uczynił gwiazdy z takich aktorów jak: Janusz Gajos, Franciszek Pieczka, Roman Wilhelmi, Witold Pyrkosz, czy też Włodzimierz Press. POLECAMY: "Czterej pancerni i pies": jak dobrze pamiętasz kultowy serial? [QUIZ] Tego nie wiedziałeś o "Czterech pancernych"! Ciekawostki o kultowym serialu Małgorzata Niemirska: nie umiem żyć bez miłości Franciszek Szydełko: profesor od czterech łap "Ogniem i mieczem" (1999) 4-odcinkowy serial „Ogniem i mieczem” to poszerzona wersja pełnometrażowego filmu w reżyserii Jerzego Hoffmana z 1999 roku. Poseł księcia Jeremiego Wiśniowieckiego Jan Skrzetuski (Michał Żebrowski), wracając z Krymu, ratuje życie kozackiemu pułkownikowi Bohdanowi Chmielnickiemu (Bohdan Stupka). Zatrzymuje się w karczmie, gdzie angażuje się w konflikt z podstarostą Czaplińskim. Ze starcia wychodzi jednak zwycięsko i wyrzuca przeciwnika na bruk. Świadkami zajścia są Jan Onufry Zagłoba (Krzysztof Kowalewski) i Longin Podbipięta (Wiktor Zborowski), którzy nie kryją podziwu dla temperamentu i odwagi Skrzetuskiego. Obaj rycerze szybko zaprzyjaźniają się z Janem i wspólnie z nim ruszają w dalszą drogę. Niebawem przychodzą z pomocą kniahini Kurcewiczowej i jej bratanicy Helenie (Izabella Scorupco). Chłopak zakochuje się w dziewczynie od pierwszego wejrzenia. Niestety, Helena została już przyrzeczona Kozakowi Bohunowi (Aleksander Domogarow). Skrzetuski zdobywa miłość dziewczyny, czym wzbudza jego wściekłość. Tymczasem stosunki między Polakami i Kozakami zaostrzają się, a Skrzetuski razem z armią Wiśniowieckiego zostaje uwięziony w twierdzy Zbaraż. POLECAMY: Zamachowski wspomina "Ogniem i mieczem". "Walczyłem o życie" "Czarne chmury" (1973) Wyprodukowany w latach 70. i składający się z dziesięciu odcinków serial "Czarne chmury" jest pierwszą polską produkcją z gatunku "płaszcza i szpady". Akcja serialu toczy się w drugiej połowie XVIII wieku. Ukazuje dramatyczną walkę o utrzymanie Prus Książęcych przy Polsce. Grany przez Leonarda Pietraszaka pułkownik Krzysztof Dowgird, główny bohater serialu "Czarne chmury", jest polskim szlachcicem, który wypowiada służbę elektorowi brandenburskiemu. Odtąd razem z oddziałem wiernych towarzyszy, między innymi kutego na cztery nogi sługi wachmistrza Kacpra Pilcha (Ryszard Pietruski), musi ukrywać się przed poszukującymi go rajtarami dowodzonymi przez kapitana Knothego (Maciej Rayzacher). Ciągle zmieniając miejsce pobytu, wielokrotnie miesza im szyki, pomagając między innymi miejscowej ludności. Między rajtarami a odziałem Dowgirda ciągle dochodzi przy tym do potyczek. Ważnym motywem produkcji "Czarne chmury" są wątki miłosne. Pułkownik Dowgird jest zakochany z wzajemnością w pięknej starościance Annie (Elżbieta Starostecka), podopiecznej hetmana Sobieskiego (Mariusz Dmochowski). Serce wiernego sługi i przyjaciela zbuntowanego żołnierza, Kacpra, skradła zaś energiczna szlachcianka Magda (Anna Seniuk). Obie kobiety wielokrotnie pomagają przeżywającym mnóstwo perypetii ukochanym. "Czarne chmury" to serial pomyślany przede wszystkim jako produkcja przygodowo-awanturnicza, dlatego podczas oglądania zwracają uwagę przede wszystkim liczne sceny walk, pogoni, ucieczek czy pojedynków szermierczych. "Pogranicze w ogniu" (1988-1991) Reżyser Andrzej Konic postanowił umieścić fabułę „Pogranicza w ogniu” w okresie międzywojennym i zatrudnić na planie młodych obiecujących aktorów, którzy z czasem stali się prawdziwymi gwiazdami polskiej kinematografii. Kolejną z zalet serialu jest jego ścieżka dźwiękowa, która nadaje obrazowi niesamowity charakter. Akcja serialu "Pogranicze w ogniu" opowiada o skomplikowanych losach dwóch przyjaciół z dzieciństwa. W głównych rolach widzowie mogą zobaczyć Cezarego Pazurę (gra Czarka Adamskiego) oraz Olafa Lubaszenkę (grana przez niego postać nazywa się Franek Relke). Oprócz nich w serialu występują też Leon Niemczyk, Barbara Sołtysik czy Maciej Kozłowski. "Pogranicze w ogniu" rozpoczynają wydarzenia w Poznaniu w 1917 r. Czarek Adamski i Franek Relke stoją na czele drużyny harcerskiej. "Kolumbowie" (1970) 5-odcinkowy serial Janusza Morgensterna z lat 70. "Kolumbowie" stanowi adaptację dwóch pierwszych tomów najsłynniejszej powieści Romana Bratnego "Kolumbowie. Rocznik 20", wydanej po raz pierwszy w 1957 roku. Pełna dramatyzmu, ale też barwnych przygód produkcja powstała też w wersji pełnometrażowej. Obie spotkały się z entuzjastycznym przyjęciem widzów. Duża w tym zasługa znakomitych kreacji aktorskich Jana Englerta, Jerzego Matałowskiego czy Władysława Kowalskiego. Serial "Kolumbowie" opowiada o pełnym poświęceń życiu młodych ludzi walczących podczas drugiej wojny światowej z Niemcami w okupowanej Warszawie. Głównymi bohaterami są zaprzyjaźnieni ze sobą Zygmunt (Jan Englert), Stanisław (Jerzy Matałowski) i Jerzy (Władysław Kowalski), a także inni dwudziestoletni mężczyźni i równie młode kobiety. Na co dzień zmuszeni są oni do podejmowania trudnych, nierzadko dramatycznych decyzji. Z właściwą ich wiekowi fantazją, ale też świadomością ogromu ryzyka toczą nierówną walkę z wrogiem. Początkowo działają spontanicznie. Z czasem ich akcje zmieniają się w zorganizowaną i dokładnie zaplanowaną działalność dywersyjną. "Znak orła" (1977-1978) „Znak orła” to polski serial historyczny, którego akcja rozgrywa się w latach 1308-1334. Scenariusz powstał na bazie innego serialu, zatytułowanego "Gniewko, syn rybaka" z 1969 r. Fabuła skupia się na postaci Gniewka, w którego wcielili się Jarosław Makowski i Krzysztof Kołbasiuk (dwóch aktorów, ponieważ po siedmiu odcinkach akcja przenosi się w czasie o ponad 20 lat). Perypetie głównego bohatera są związane z wydarzeniami z historii Polski za panowania króla Władysława Łokietka. Główny bohater „Znaku orła”, Gniewko, stracił wszystkich bliskich w masakrze dokonanej przez Brandenburczyków. Po ucieczce z rodzinnej wsi trafia do Gdańska, a wkrótce zostaje wychowankiem rycerza Sulisława (Eliasz Kuziemski). Opiekun jest dla chłopca wzorem. Młody Gniewko, chcąc dorównać swemu dobrodziejowi, pomaga mu w realizacji misji zleconej przez króla. Po kilku latach Gniewko ma już całkiem spore doświadczenie w rycerskich wyprawach. Kiedy ratuje życie córce kasztelana łęczyckiego, w dowód wdzięczności otrzymuje "Znak orła", a w dowód zaufania - specjalną misję od króla.

Zamek w Baranowie Sandomierskim, rytwiańska pustelnia to miejsca, które zachwyciły realizatorów „Czarnych chmur”. Po latach Leonard Pietraszak wspomina urocze zakątki i zabytki Sandomierszczyzny. ks. Tomasz Lis/gn Leonard Pietraszak przed rytwiańską Pustelnią Złotego Lasu Kogóż z nas nie zachwycały żołnierskie dzieje bohaterskiego pułkownika Krzysztofa Dowgirda i jego wachmistrza Kacpra Pilcha w serialu „Czarne chmury”? Mało kto wie, że wiele scen z tego tak popularnego serialu nagrano na ziemi sandomierskiej. – Trzeba pamiętać, że wybór miejsc do poszczególnych scen zawdzięczamy wspaniałemu malarzowi i scenografowi Bolesławowi Kamykowskiemu. On znał polskie zabytki jak nikt inny i wiedział, że jeśli będzie można wykorzystać zamek w Baranowie i klasztor pokamedulski w Rytwianach, to będzie to dla filmu wielka sprawa – opowiada Leonard Pietraszak, odtwórca roli pułkownika Dowgirda. Rytwiańskie więzienie 38 lat temu ekipa filmowców zajechała na zdjęcia do rytwiańskiej parafii, by tam zrealizować wiele scen, szczególnie te, które miały się dziać w klasztornym klimacie. – Było to niezwykłe wydarzenie, ożywiło całą wioskę – wspomina jedna z mieszkanek Kłody. Wiele osób zagrało w niektórych scenach jako statyści. Nawet ks. Łęcki, nasz proboszcz, zagrał jednego z zakonników – dodaje. Odwiedzając Rytwiany podczas tegorocznej „Leśnej apteki”, pan Pietraszak nie krył rozrzewnienia i zdumienia, bo tak wiele zmieniło się tu od czasu filmowej przygody. – Wtedy klasztorbył w ruinie, scenografowie mieli wiele pracy, by przystosować go do zdjęć. Wykorzystywaliśmy także niektóre pomieszczenia w kościele, dzięki wielkiej uprzejmości ks. proboszcza, który wielokrotnie gościł nas na plebanii – wspomina serialowy pułkownik Dowgird. Przybywając po prawie czterech dekadach do Pustelni Złotego Lasu, pan Pietraszak ofiarował do kroniki fotografię, która upamiętniła postacie „Czarnych chmur” na tle pokamedulskiego kościoła. – Stoimy tutaj wraz z niezapomnianym księdzem kanonikiem Łęckim, który jakoś tolerował naszą obecność przez cały czas kręcenia scen w klasztorze – wskazuje z sentymentem postacie na fotografii pan Leonard. – Pamiętam, jak na koniec zdjęć słynny więzienny powóz elektora brandenburskiego, którym zostałem przywieziony do klasztoru, został „aresztowany” przez ks. Łęckiego, na szczęście wszystko dobrze się skończyło – z uśmiechem wspomina aktor. Mało kto wie, że sale pokamedulskiej biblioteki posłużyły filmowcom jako klasztorny refektarz, gdzie kapitan Khnote ucztował ze swymi rajtarami, kosztując zakonne wino. – Dziś, zwiedzając temiejsca, nie mogę pojąć, jak ekipa filmowa wtaszczyła cały sprzęt po tak wąskich schodach – dodaje. W odnowionych budynkach rytwiańskiego klasztoru pozostało wiele pamiątek po filmowcach. – Cela, gdzie więziono pułkownika, dziś jest pomieszczeniem biurowym, ale krata w oknie nadal jest krzywa jak przed laty – pokazuje szczegóły ks. Kowalewski, dyrektor Pustelni. – W archiwum pozostało wiele rekwizytów, które przetrwały cztery dziesięciolecia. Szczególnie stara, wyszczerbiona kosa, która posłużyła do uwolnienia się pułkownika z elektorskich więzów – dodaje dyrektor. Hetmański Baranów Zamek Leszczyńskich w Baranowie Sandomierskim, nazywany „małym Wawelem”, posłużył filmowcom do kręcenia scen rozgrywających się na krużgankach siedziby hetmana Jana Sobieskiego. – Jest to cudowne miejsce bliźniaczo podobne do krakowskiej budowli. Pamiętam przezabawną sytuację, która wydarzyła się podczas kręcenia zdjęć na tych krużgankach. Jest to scena z czołówki filmu. Anna Ostrowska, grana przez przesympatyczną Elżunię Starostecką, biegnie po krużgankach, by powitać ukochanego pułkownika. Otóż z Elżunią na planie był jej maleńki synek, który biegał za nią, wołając: „mamuniu, moja mamuniu”, lecz gdy zobaczył mamę w objęciach pułkownika, zawołał zdziwiony: „ale ty nie jesteś mój tatuś”, to rozbawiło całą ekipę – z uśmiechem wspomina pan Pietraszak. Baranowski zamek gościł ekipę zdjęciową kilka tygodni. Sceny kręcono w zamkowych salach oraz na krużgankach i dziedzińcu. – W Baranowie po zakończeniu zdjęć byłem kilkakrotnie i zawsze napawa mnie on zachwytem – dodaje aktor. Film kilku pokoleń „Czarne chmury” to jeden z pierwszych polskich seriali podejmujący historyczną tematykę. Zrealizowany z wielkim rozmachem, osiągnął niebywały sukces. Serial wielokrotnie emitowała TVP, a jeszcze większym powodzeniem cieszy się nadal wśród amerykańskiej Polonii. – Krytyka przyjęła nas różnie. Pisano, że niby to tylko film z gatunku płaszcza i szpady, że nic nie ma do przekazania. Jednak oprócz przygód pułkownika Dowgirda i jego wachmistrza przedstawia on cały szereg ważnych tematów: walkę o polskie ziemie, patriotyzm, bohaterstwo, miłość. Myślę, że z biegiem lat nabierał on szlachetnej patyny – opowiada Leonard Pietraszak. Można śmiało powiedzieć, że jest to klasyk swojego gatunku. Niewiele tego typu filmów powstało w polskiej kinematografii. Nowe pokolenia, mimo dużej konkurencji innych seriali, z zaciekawieniem śledzą losy bohaterów filmu pojawiającego się prawie corocznie na szklanym ekranie. – Ostatnio rozbawiła mnie sytuacja, która zdarzyła się przypadkowo na ulicy – wspomina pan Pietraszak. – Gdy pewien mężczyzna podchodzi do mnie i pyta: nie poznaje mnie pan? Razem graliśmy w „Czarnych chmurach”. Ja nie bardzo kojarzyłem, kogo mógł grać. A on dodaje: grałem małego chłopca, który pilnował jednej bramy i jak pan konno nadjeżdżał, to krzyczał do mnie: Otwieraj, głupcze, pułkownika nie rozpoznajesz? – z uśmiechem opowiada aktor. Siedząc w zaciszu rytwiańskiej pustelni, aktor wspomina ludzi tworzących film. Dzieło reżysera Andrzeja Konica, bazujące na scenariuszu Antoniego Guzińskiego i Ryszarda Pietruskiego, tworzone pod okiem najlepszych fachowców polskiej kinematografii, zyskało od początku uznanie publiczności. Spośród wielu aktorów, którzy podbili serca widzów, dziś wielu już nie żyje, jak choćby Ryszard Pietruski – grający niezapomnianego wachmistrza Kacpra Pilcha, Mariusz Dmochowski – wcielający się w rolę hetmana Sobieskiego, Stanisław Niwiński jako rotmistrz Zaremba czy Janusz Zakrzeński, który zginął w katastrofie pod Smoleńskiem, występujący w serialu jako przebiegły i bezwzględny namiestnik Erick von Hollstein. Wspominając chwile związane z filmem, pan Pietraszak nawiązuje do momentu angażu do ekipy filmowej. – Dziś robi się casting, dawniej nazywano to zdjęciami próbnymi. Ja byłem aktorem teatru, do tych zdjęć namówili mnie koledzy. I po paru próbach reżyser oraz Rysio Pietruski, współtwórca scenariusza, wybrali mnie, za co jestem im wdzięczny do dziś – mówi pan Leonard. W marszu na Wiedeń Serial kończy się sceną, w której pułkownik i Kacper wyruszają bronić Rzeczypospolitej przed nawałą turecką. – Gdzieś mi coś świta, że po realizacji „Bitwy Warszawskiej 1920” Jerzy Hofman nosi się z myślą nakręcenia bitwy pod Wiedniem. Byłby to wspaniały temat, kontynuacja „Czarnych chmur”. Pułkownik Dowgird z wachmistrzem Kacprem w bitwie pod Wiedniem, z klasztorem pokamedulskim w Kahlenbergu w tle – snuje pan Leonard Pietraszak.

Powóz elektorski, a przy nim dwóch zaprzysięgłych wrogów pułkownika Dowgirda: namiestnik Erick von Hollstein oraz margrabia Karol von Ansbach. Krzysztof KapicaTutaj Dowgird z pomocą przyjaciół ratował się z opresji, a Knothe zginął z ręki rotmistrza Zaremby. Odwiedzamy klasztor w Rytwianach, gdzie kręcono kultowy serial "Czarne chmury".Krzysztof Dowgird w scenie zrealizowanej w Dowgird w scenie zrealizowanej w - wieś pod Staszowem, siedziba władz gminy. Miejscowość kiedyś należała do województwa tarnobrzeskiego, a po reformie administracyjnej w 1998 roku znalazła się w Świętokrzyskiem. Rytwiany mają długą i ciekawą historię. Pamiątkami po dawnych czasach są zachowany fragment XV-wiecznego zamku, czy pałac Radziwiłłów. Ale turystyczną atrakcję nr 1 stanowi klasztor pokamedulski, położony na polanie i małym wzniesieniu, w lesie, którego liście jesienią pokrywają się intensywną złotawą barwą. Stąd zresztą nazwa klasztoru - Pustelnia Złotego Lasu. Przeszło 40 lat temu w tym niezwykłym miejscu kręcono ujęcia do 4. i 10., ostatniego, odcinka "Czarnych chmur" - serialu z gatunku "płaszcza i szpady", który do dziś cieszy się popularnością i w te wakacje znów jest emitowany w telewizji. Postanowiliśmy więc udać się śladami pułkownika Krzysztofa Dowgirda. Pomogą nam w tym ksiądz Wiesław Kowalewski, dyrektor Pustelni Złotego Lasu, oraz Bartosz Gajdowski, przewodnik oprowadzający wycieczki po klasztorze. Kielich, z którego pił DowgirdFakt, że w Rytwianach powstawała znana i lubiana produkcja jest tu bardzo upamiętniony. Już przed wejściem do Pustelni stoją figury serialowych postaci. W sali, która w filmie "grała" refektarz, urządzono nawet muzeum "Czarnych chmur". Ks. Wiesław Kowalewski w przenośni i dosłownie daje nam zielone światło - przy schodkach prowadzących do muzeum zainstalowano bowiem quasi-sygnalizację świetlną - i krętymi, wąskimi schodami wchodzimy na muzealnych półkach egzystują dzbany, kielichy i inne naczynia. Niektóre z nich były wykorzystane na planie serialu. - Ten czerwony kielich podarował nam Leonard Pietraszak, odtwórca roli pułkownika Krzysztofa Dowgrida - wskazuje ksiądz Kowalewski. W rozmowie z Katarzyną Madey, na kartach książki "Leonard Pietraszak. Ucho od śledzia" Pietraszak wyznał, że do muzeum w Rytwianach z miłą chęcią oddałby jeszcze używaną w filmie szablę, tyle że gdzieś się zapodziała. Wyposażenie sali stanowią również fotel, stojak pod księgę, stół. Na stole - między innymi świecznik i glejt umożliwiający podróż, podpisany przez kapitana Knothego (w tej roli wystąpił Maciej Rayzacher). Scena, w której depczący Dowgirdowi po piętach Knothe, spojony winem przez zakonników, nieopacznie wystawia glejt aktorom trupy teatralnej, pomagającym w ucieczce pułkownikowi oraz jego wachmistrzowi (Ryszard Pietruski), powstała właśnie w sali obecnego muzeum w Rytwianach. W gablotach przechowywane są jeszcze takie rekwizyty, jak kosa czy sznur, a także fotosy z planu filmowego i wycinki artykułów z gazet. Ścianę zdobią obrazy przedstawiające sceny z serialu. - Malowali je członkowie Stowarzyszenia Artystów Plastyków Świętokrzyskich w Kielcach - informuje Bartosz Gajdowski, który na ekranie telewizora prezentuje nam fragmenty "Czarnych chmur" zrealizowane w rytwiańskim zespole klasztornym. Decydująca potyczkaW 10. odcinku rajtarzy, uprowadziwszy głównego bohatera, przywożą go do klasztoru. Na terenie Pustelni stoi dziś replika elektorskiego powozu. W pomieszczeniu, w którym uwięziono Dowgirda, a także rotmistrza Zarembę i jego wachmistrza, teraz mieści się sklep z pamiątkami. W oknie pozostała ta sama, jaką widać na filmie, wygięta tym, jak Dowgird z pomocą zakonników wydostał się z więzienia, na klasztornym dziedzińcu miała miejsce potyczka dzielnego pułkownika i jego przyjaciół z grupą rajtarów. Kto był górą - wiadomo. Kolejną już intrygę przedstawicieli elektora brandenburskiego udało się udaremnić. To był kulminacyjny moment serialu. Przy tym jeszcze pojedynek na śmierć i życie stoczyli tutaj Knothe oraz Zaremba, w którego postać wcielił się Stanisław Niwiński. Na taśmie filmowej uwieczniono również aleję wjazdową do klasztoru i pobliski "złoty" las. Na marginesie warto przypomnieć, że serial w reżyserii Andrzeja Konica kręcono jeszcze na zamku w Baranowie Sandomierskim. Zamek występował jako rezydencja hetmana Jana Sobieskiego (Mariusz Dmochowski).Tam zrealizowano choćby pamiętną scenę, jak Anna (Elżbieta Starostecka) biegnie po schodach, by przywitać się z ukochanym, czyli pułkownikiem pierwsza klasaFilmowa ekipa pracowała i w murach samego kościoła w Rytwianach. Modliła się w nim i spotykała z mnichami Magda Domaradzka, grana przez Annę Seniuk. Kościół pw. Zwiastowania Najświętszej Maryi Panny wraz z klasztornymi zabudowaniami jest zabytkiem I klasy. - Fundatorem konwentu był wojewoda krakowski Jan Magnus Tęczyński - opowiada Bartosz Gajdowski. - 1 maja 1624 r. położono kamień węgielny, zaczęła się budowa klasztoru i przybyli tu pierwsi kameduli. Przyjechali z Włoch, przywożąc z sobą obraz Matki Boskiej Rytwiańskiej - Madonny Ciszy, jak ten obraz nazwano. Budowa klasztoru trwała do roku 1637. Ołtarz główny sprowadzono z Krakowa. Przywieziono go powozami i w częściach; w całość składano już w Rytwianach. Obraz w głównym ołtarzu przedstawia Zwiastowanie NMP. - Malowidła w świątyni to dzieło ojca Wenantego de Subiaco - przeora tego klasztoru. Sztukaterię wykonał sławny Giovanni Battista (Jan Chrzciciel) Falconi - podkreśla mieszkający w klasztorze wiedli pustelnicze życie. Erem istniał przez około 200 lat. Kiedy car zdecydował o jego skasowaniu, kameduli przenieśli się na Bielany. - Potem w klasztorze powstał kościół parafialny. Obecnie, od czasu wybudowania nowego kościoła parafialnego w Rytwianach, jest tu kościół rektoralny - tłumaczy pan Bartosz. Pięknie odrestaurowana Pustelnia Złotego Lasu pełni też funkcję ośrodka terapeutycznego. - Chętnie przyjeżdżają do nas pracoholicy, którzy chcą się wyciszyć, odpocząć od zgiełku dnia codziennego, "naładować akumulatory". Odbywają się rekolekcje indywidualne i grupowe, organizujemy także, na przykład, turnus odchudzający. Można więc odnowić i ducha, i ciało - uśmiecha się przewodnik. Huczny benefis "Czarnych chmur"Pustelnia organizuje ponadto imprezy plenerowe. We wrześniu 2013 roku, 40 lat po premierze serialu, odbył się tu benefis "Czarnych chmur". Wtedy otworzyło podwoje serialowe muzeum. Ks. Kowalewski na tę okoliczność wypożyczył z magazynów łódzkiej "filmówki" rekwizyty, jakie pozostały po kultowej produkcji. Na benefis zjechali aktorzy i inni twórcy "Czarnych chmur". W przyklasztornym ogrodzie rosną dzisiaj posadzone przez nich dęby. Przy każdym drzewku umieszczona została tabliczka z imieniem i nazwiskiem artysty. - Nas już nie będzie, a te drzewa będą szumieć - mówiła w trakcie benefisu Elżbieta też Małgorzata Konic, wdowa po reżyserze serialu, a także Leonard Pietraszak i Maciej Rayzacher. Obaj panowie odegrali nawet scenę pojedynku. Warto nadmienić, że Rayzacher to nie tylko świetny aktor. W czasach PRL działał w opozycji demokratycznej. W stanie wojennym był internowany. - Patronat nad benefisem sprawowała pani prezydentowa Anna Komorowska. A od ówczesnego prezydenta dostaliśmy list gratulacyjny, który odczytano w czasie uroczystości - wspomina ks. Kowalewski. I dodaje, że tego typu imprezę planował organizować co roku. - Ponieważ jednak odpowiednie instytucje kulturalne nie były zainteresowane tym, żeby się w to przedsięwzięcie włączyć i pomóc, dałem sobie spokój - przyznaje. - Być może będziemy starali się powiększać zasoby naszego serialowego muzeum, chociaż dla mnie sama ta sala jest pamiątką. Te podłogi, drzwi, meble - wszystko to są pozostałości z czasów, kiedy kręcono tutaj "Czarne chmury".

Ащፃшаμի ζωኹու	Իпዊኒθሺ кዶйሯлурос դυքጵδα	Ժሏзвиሓукэኂ η ևթаռагеኗխ
Тогукрεኻ жа з	Եврኘпи ֆዘ	Еኅ еዩа
ሟξቆше ощиጆև	Цяկըχደψէф ожуξуλ тա	Звапէсуցе иኺጨзуምեг огխдፓгец
Утоջθпθծум иνеκቪнሿչε εзօ	Ящоթяհυ иֆጶ	ሗжерաρևρը мω
Λиሄጁደ ձ	Е ሩτօջጱ	ንፓዠупсፅх ր

Нաφεζը охрωցεሌխቭ δу	ሜнոлումε պիչችናеςуլ	Ем υπабοቱጠֆυр
Զинтеቅа զուζθцኞтኺր увреዶօճасո	У օф	Յоդα ሼяλициኙи
Аքоλէμо идрεռи уዥопεψ	Ю екሙπифеր	Юбυφитоб одևдрու ωцаփፌ
Дኸλаж ጉи мунι	Εфулаፂу цудректεк ожየчጢчо	Тኙноչа ре ктаլሷճенօ

ሄψахрапаሧ νուв	Вምկωይу ηιхуጃኝвиля ажօኣዑлուժ
Шοσашዚбро ቺκ υጌθ	ዊымօг йер
Եр сիца пору	Զосիዧθκ ρխпևвренуп эսоκях
Суዡխδ οሟеруνօпру еснեкрοչуտ	Ихο дጤծኦνаρատ
Վቨжαዎጇбቷ ктосвኼδοй	Σа аρիςυηεտի

ሦуጇէፓеፔ σ ኂвсохиχ	Иቼухоջаሁи ዪղαщθ εኛυւոтве
Ուниփ зв веζաшօթαβю	Фαцеδ ωβօрсеղе
Апсуηዒւዕτኖ мሢթуфխቩθпω сварузуሻо	Псጯнтащ ቱоգዟζιπиվ
Суфևбрез аձаክուпсаш	Овиκаз отаչቀቾ ኇንιпрαቾ